Haqiqiy do‘stlik taqvodorlar o‘rtasidagi do‘stlik ekani quyidagicha ifodalangan. Alloh taolo shunday degan: “U kunda do‘stlar bir-birlariga dushmandirlar. Magar (Alloh yo‘lida do‘stlashgan) taqvodorlargina (mangu do‘stdirlar)” (Zuxruf, 67).

Bu oyatda dunyodagi biron manfaat ustiga qurilgan do‘stlik qiyomat kuni dushmanlikka aylanishi, Alloh yo‘lidagi do‘stlik esa abadiy ekani ma’lum qilinmoqda. Sababi Alloh doimiy, o‘lmaydigan Zot. Manfaatlar esa bir kun tugaydi yoki do‘stlar manfaati to‘qnash kelib qolishi mumkin. Bunday holatda ushbu o‘tkinchi dunyoning o‘zida ular dushmanga aylanadilar.

Bu dunyodagi soxta do‘stlar oxiratda bir-birlariga dushman bo‘lishlariga sabab, ular doim yomonlik, fisqu fujur va gunohu ma’siyat ishlarda jamlanadilar. Ularning “do‘stik”larini faqat ma’siyat bog‘lab turadi. Qiyomatda esa parda ko‘tarilgach, haqiqat oshkor bo‘ladi va ular bir-birlarini ayblab, bir-birlaridan tonib, biri ikkinchisini haqoratlab la’nat ayta boshlaydi. Bunda hamma o‘zini oqlab, “meni yo‘ldan urgan u”, “agar u bo‘lmaganida gunoh ishlarni qilmasdim”, deb nadomat chekadi. Ammo vaqt o‘tgach, bu pushaymonlar foyda bermaydi.

Sa’d ibn Muoz roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi va sallamdan rivoyat qiladi: “Agar qiyomat qoim bo‘lsa, qarindoshlik rishtalari uziladi, nasablar zaiflashadi, do‘stlik rishtalari uziladi. Magar Alloh yo‘lidagi do‘stlik (qoladi)” (Ibn Mardavayh rivoyati).

Taqvodor zotlar o‘rtasidagi do‘stlik haqiqiydir. Sababi ular yaxshi ishlar uchun to‘planadilar va Alloh yo‘lida bir-birlarini yaxshi ko‘radilar, ortlaridan yomon gap aytmaydilar, hatto birodarlari haqida yomon gumonga bormaydilar. Sababi ular Alloh qalblaridagi narsani bilib turishini anglab yetganlar. Taqvodorlar do‘stligi dunyo va oxiratda abadiy davom etadi. Ular dunyoda yaxshi ishlarda hamkorlik qilib, qiyomat kuni birga jannatga kiradilar.